Endonezya köylüleri batı ülkelerinin atıklarını dönüştürüyor

20 Ağustos 2019 Salı 21:25:45

Atık dağlarının aranması Keman'ın geçim kaynağıdır. Büyük bir gülümsemeyle, Endonezya'nın geri dönüşüm konusunda uzmanlaşmış "plastik köylerinden" biri olan Bangun sakini, çocuklarının eğitimini finanse etmekten büyük mutluluk duyuyor. 

Birçok ülke tek kullanımlık plastik kullanımını sınırlamak isterken, Bangun sakinleri ithal plastik atıkları değerli bir gelir kaynağı haline getirdi. Sakinlerinin üçte ikisi kullanılmış şişeleri, ambalajları ve plastik bardakları yerel geri dönüşüm şirketlerine yaşamak için sıralar ve satar. 

“Üç çocuğum var, hepsi üniversitede,” diyor Keman gururla, ayak bileğine ulaşan bir çöp alanına doğru yürüyor. 

"Bütün bunlar, çöp kutusuna kazma konusundaki sıkı çalışmalarım sayesinde mümkün oldu," dedi. 

Bangun, çoğu Batı ülkeleri, Amerika Birleşik Devletleri, Büyük Britanya veya Belçika'dan ithal edilen, atık işleme konusunda uzmanlaşmış, Java adasında (Endonezya'nın en kalabalık) olduğu birçok fakir köyden biridir. aynı zamanda Orta Doğu'dan da. 

Çin, geçtiğimiz yıl birkaç kategoride atık ithalatını yasakladığından, küresel geri dönüşüm devresi kaos içindeydi ve Batı ülkeleri yeniden işlenemeyecekleri atıklar için yeni yerler arıyorlar. Bazıları bu sektörle ilgili sıkıntıları görmekten vazgeçmiş olsalar bile Güneydoğu Asya ülkeleri tercih edilen bir alternatif haline geldi. 

NGO Greenpeace’e göre, Endonezya’ya plastik atıkların ithalatı, 2017’nin sonunda ayda 10.000 ton, 2018’in sonunda ayda 35.000 tona yükseldi. 

Çin'in en fazla atıkları yurt dışından ithal etmesinin yasaklanmasından bu yana, Endonezya'daki "durum kötüleşti" diyor çevre koruma örgütü Muharram Atha Rasyadi. 

Çok karlı" bir endüstri 

Bangun'a her gün kırk taneden fazla kamyon geliyor; çöplerini evlerin önüne ya da çöp dağlarının oluştuğu alanlara, bazen de evlerin çatıları kadar yüksek bir alana atıyorlar. 

Çevresel savunuculara göre, kağıt üreticileri, bu eski tarım kasabasına attıkları, genellikle resmi geri dönüşümlü kağıt gönderileriyle karıştırdıkları çeşitli atık türlerini ithal ediyorlar. 

Çıplak ellerle veya tırmıkla ve küreklerle donanmış kişiler, çöpleri bir bez maskeli çöpleri koruma olarak ayırır. 

Çöpte çömelme, anne Pumisna, çöp yığınlarını alüminyum parçaları, plastik şişeler ve kaplar için arar. Bu, günde birkaç dolar kazanmasını sağlar. Bazen, gerçek hazine atık yığınlarına gizlenir: dolar, Euro veya sterlin. 

35 yaşındaki “Alışveriş yapmak, çocuklarımın okul parasını ödemek ve onları beslemek zorundayım” diyor. 

Köy şefi Sayın İkhsan, bu faaliyeti şiddetle savunuyor ve çevreye veya sağlığa olan riskleri alıyor. “Bu atık vatandaşlarım için çok karlı ve yerel ekonomiye destek sağlıyor” diyor. 

Geri dönüşümlü olmayan plastik atıkların fırınlar için yakıt olarak kullanıldığı yerel tofu fabrikalarına satıldığını açıklıyor. 

Atık paraya çevrildi 

Ancak çevre savunucuları, artan çöp dağları tarafından alarma geçirilir ve geri dönüştürülemez plastik yığınlarının gece boyunca yakıldığını, bölgedeki toksik dumanların ortaya çıkmasını ve bölgeye çok miktarda mikro plastik yayılmasını talep eder. su yolları. 

Endonezya zaten, Çin'in arkasındaki dünyada deniz kirliliğine ikinci en büyük katkıda bulunuyor. ABD'de Georgia Üniversitesi tarafından Science dergisinde yayınlanan bir araştırmaya göre, ülke yılda denizde 480.000 ila 1.29 milyon ton atık (her türlü) döküyor. Endonezya, 2017 yılında sularındaki plastik atıkları 2025 yılına kadar% 70 oranında azaltmayı taahhüt etti. 

Atık ithalatı “sağlık sistemimiz ve çevreyi restore etmek zorunda kalacak gelecek nesiller için çok pahalı olacak” diye uyarıyor STK Ecoton'un çevre uzmanı Prigi Arisandi. 

“Ve bu sadece Bangun'da oluyor. Doğu Java eyaletinde çöplük olarak kullanılan beşten fazla köy var. " 

 

Endonezya, batı ülkelerinin yeni çöp kovası olmaması için son aylarda ithal atık üzerindeki kontrolleri sıkılaştırdı. Ülke, yasadışı olarak ithal edilen evsel atık, plastik ve tehlikeli maddelerin karışımı ile doldurulmuş Fransa, Hong Kong, Avustralya veya Amerika Birleşik Devletleri konteynerlerine geri dönmeye başladı. 

Bazı Endonezya bölgeleri, tek kullanımlık plastiğin yasaklandığı Bali gibi halkı duyarlılaştırıyor. 

Fakat Bangun'da Keman gibi yerel halk bunun yerine "hazine olarak çöp" görüyor. 

"Neden? Çünkü sabahları kuruduktan ve kaldırıldıktan sonra akşama para alıyoruz. ”